یک شب بارانی

 پشت پنجره ی انتظار

 خیره به کوچه ی خیس و تاریک آمدنت،

 به لمس قطرات بارانی که

 پیرهن حضورت را خیس میکنند حسادت میکنم...

 به ستاره ی چشمک زن

 که هر شب نگاهت به اوست،

 به ماه که تنها مونس توست.

 ای که تمام عشق را می سازی

 به چه رسم و زمانی تو را خواهم یافت؟...

 چشمان عاشق امیدم

 هر شب کوچه آمدنت را سو سو می زند.

 می دانم که شبی

 از پس کوچه ی دلتنگی می آیی،

 می دانم که شبی

 شانه ات تکیه گه ام خواهد شد،

 آغوشت امن گاهم...

 می دانم که می آیی...

 دل نوشته ی باران