هیچ باغی در باران و نمک شکوفه نداد
جز دامنت
که پایان چشم های من است.
اس یکی از دوستام بود که خیلی به دلم نشست و دوسش داشتم(شاعر مشخص نیست)
.....................
چشم هایت آغاز بارش مهر است،
که باغ خشکیده ی
سالهای قحطی زده ی دل را سیراب می کند.
دل نوشته ی باران