خاک

 ‫ خاک را می نگرم که چگونه از آن زاده شدم‫  

  خاک را می نگرم که چگونه بی ارزش است‫  

  اما‫... من آدم‫   

  با غرور ‫از یاد بردم که از همین خاکم.  

  ‫چه زیباست ترنم باران‫  

  که در آن لحظه ی بارش‫  

  خاک را‫ نم می دهد‫  

  تا بوی تازه اش...‫  

  بوی محبت و عشق...  

 ‫بوی ‫وجود تو را‫   

  بوی وجود خدایت را‫  

  به مشامم برساند. 

  ای دوست  

  ‫بوسه می زنم بر خاک پایت‫  

  ‫که چه زیبا پا نهادی بر جاده ی خاکی قلبم‫  

  و چه زیبا جای پای عشق را‫بر قلبم‫ جا نهادی‫  

  ای دوست‫ بوسه می زنم بر خاک پایت.   

  دل نوشته ی باران