ترنم باران

بوی شعر... بوی نم خاک هوای تو... مستم کرده است. غزل های شعرم... تو را می سرایم... با ترنم بارانی تازه.

ترنم باران

بوی شعر... بوی نم خاک هوای تو... مستم کرده است. غزل های شعرم... تو را می سرایم... با ترنم بارانی تازه.

باران

 

  باز باران...  

  با ترنم زیبایش 

 

  خبر از زیبایی و آرامش صبح را  

 

   به من نوید می دهد  

  .  

  قطرات باران...  

  که باعشق  

  خود را به پنجره ی کوچک و تنهاییم می کوبند  

  مرا بسوی خود فرا میخوانند  

  .  

  به زیر باران می روم ... 

  تا خیس شوم با بارش مهر و عشق خدایی  

  .  

  رها می شوم از تنهایی   

  بارانی میشوم در زیر قطرات مهر خداوندی 

   .

  وای چه حس زیبایی ... 

  آرامش را   

  با هر ضربه ی قطره باران   

  بر صورتم احساس می کنم  

  دستانم را باز می کنم   

  چشمانم را می بندم  

  تا فقط ترنم زیبای بارش عشق را   

  گوش فرا دهم  

  و خیس خیس  

   احساس کنم  

  موج عظمت و دوست داشتن پروردگارم را  

  .  

  باران ببار...  

  برقلب و روح مان  

  ببار عشق را   

  مهربانی را  

  . 

  و بزدای رشک را  

  غرور و تکبر را  

  بی عشق بودن را ... 

    

 

  

 

 

      دل نوشته ی باران

 

 

 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد