با تولد عشق تو
گلی کاشتم از جنس یاس محبت.
هر روز صبح
پنجره احساس را می گشایم رو به سوی بودنت
تا مست شوم از بوی عشق.
تمام آرزو و امید فردایم
گل یاسی بود،
در گلدان دلم.
آب و کودش عاشقانه های دل مجنونم بود.
من عشق دادم،
و گل یاس بوی خوش آرامش.
روزها از پی هم می دویدند
و دل نابینا از عشق گل یاس.
آسمان چشم حسادت بگشاد
به گل یاس و گلدان پر از عشق دلم.
ناگه آسمان طوفانی شد
و گل یاسم را با خود برد.
تنها خاک تنهایی و دلتنگی را جا بگذاشت.
دل نوشته ی باران
آفریییییییییییییییییییییییییین
مرسی داداش
میشود برگردی گل یاس زیبا
اینجا دلتنگ است دل من با گلدان
بسیار زیبا بود باران عزیز