پرنده ی آسمان بهشت

                                                 

 م: مهربانیت رود ایست جاری 

                           بر دلهای خسته. 

 ر: روح بزرگت پرنده ی آسمان خدایست 

                           که اوج می گیرد تا آسمان بهشت. 

 ت: تمام مهر و وفا و گذشت را 

                           از چشمان آرامت وام گرفته ایم. 

 ض: ضامن تمام گناهانم باش 

                          تا شافعم باشی در پیشگاه پروردگار 

 ی: یال اسب را دیده ای 

                         که چه زیبا طنازی می کند برای نسیم 

 تو همچو یال اسبی مانی 

                         که در هوای عشق خدایی طنازی می کند.

 ای مهربانترین آفرینش 

                         تو رامی ستایم 

                                    که تمام وجودت نشان از خدایی دارد 

                                                                         که در این نزدیکی ایست. 

 این دل نوشته تقدیم به آقای مرتضی عطایی عزیز الگوی ایثار و از خود گذشتگی . 

 آقای عطایی یکی ازدوستان خوب مامان زهره عزیزم هستن و یکی از انسانهای بزرگ و خاصی  

 که در سفرم با ایشون آشنا شدم. جانباز شیمیایی که  تنفس شون   مشکل داره برای سلامتیشون 

 دعا کنیم.

 دل نوشته ی باران