ترنم باران

بوی شعر... بوی نم خاک هوای تو... مستم کرده است. غزل های شعرم... تو را می سرایم... با ترنم بارانی تازه.

ترنم باران

بوی شعر... بوی نم خاک هوای تو... مستم کرده است. غزل های شعرم... تو را می سرایم... با ترنم بارانی تازه.

دختری به نام پاییز


 دختری به نام پاییز،

 دختری زیبا با لبخندهای پیاپی از جنس مهر،

 با موهایی پریشان در دست باد،

 برگ های زرد غصه اش را

 بر زمین حسرت می ریزد

 و شاخه های احساسش را عریان می کند،

 شانه های محبتش

 مهمانسرای گنجشکهای آواز خوان مهاجر است،

 زمین دلش خیس از غصه ی رهگذران.


 سکوت تنها ترنم اوست،

 با خورد شدن برگهای خشک و زرد غم

 زیر پای دلتنگی

 تنها صدای خش خش

 دردهای زخم کهنه ی تنهایی اش می آید.


 دل نوشته ی باران

ستاره های اشک

 

 شب است و

 دلتنگی موج می زند

 در برکه ی خشکیده ی دلم.

 .

 دلتنگی و غم چنگ می زند بر دلم

 و باران چشمانم

 خیس می کند

 تمام موهای خفته در رویای نوازش های تو را.

 .

 سر بر بالش تنهایی می گذارم

 و ستاره های اشک را

 بر گونه های غم می چینم.


دل نوشته ی باران

یوسف من

 

 یوسف من...

 باز آ

 و کور چشمی نبودنت را

 با پیراهن وصال بینا ساز.


 یوسف من...

 یعقوب و کنعانیان

 خوشبختی و آرامش را رهسپارت کردند.


 می دانم روزی رسد!

 که بوی آمدنت را استشمام خواهم کرد.


 می سپارمت به مهربانی

 که امید من است.


 تقدیم به داداش عزیزم که همه ی عشق منه


 دل نوشته ی باران

یاس های امید و عشق


 پنجره دلم را رو به سوی باغچه احساس می گشایم

 تمام یاس های عشق را

 استشمام می کنم.


 شاید زمین مرده باشد

 اما امید و عشق نمی میرد.


 نگاهم را به آسمان امید خدایی می دوزم

 و تمام قطرات باران عشقش را

 با تمام وجود لمس می کنم.


 روزی رسد که خیس شود زمین بی عشق

 و سبز شود از محبت و مهر بی کران پروردگار.


 دل نوشته ی باران

می نویسم از برای تو


 می نویسم از برای تو

                 قلم احساس را

                            با جوهر عشق

                                  بر صفحه سپید قلبم می کشم.


                                       شعر می شوم از برای تو

                                      می سرایم غزل چشمانت را.


 حرف حرف اسمت را

                   در غروب دلم می نویسم

                                              تا تو باشی

                                                        طلوع فردایم.


 دل نوشته ی باران

چشمان تو

                                                            

چشمان آسمانیت ...

نگاه دلم را به ستاره عشق تو بند می زند


تمام عاشقانه هایت را

از پشت پلک های طنازیت به نظاره می نشینم.


نیم نگاهی ازتو

و اسیر شدن دل از من.


چشمان سحرآمیزت دلم را

تمام عشقم را

طلسم خود ساخته.


به کدامین ورد

تمام شوم در عمق نگاه دلربایت؟!


دل نوشته ی باران                                                                                                                              

مشاعره:جام شراب چشمانت


 با این شراب ها

 مست نمی شوم دیگر

 باید دوباره سراغ چشمهای تو بیایم.


 مامان زهره مهربونم(خانم حاجیان نازنین)

 ..............


 چشمهای تو جام شراب یست

 که با هر نگاه سر میکشم عاشقانه های مهرت را

 مست می شوم در هوای تو.


 غزل چشمانت را از من نگیر

 که تمام می شوم

 بی نگاه تو.


 دل نوشته ی باران

مشاعره: شعر فقط تو...


 شعر فقط دل نوشته های تو

 قلم فقط قلم زیبای تو

 فروغ دیگر کیست وقتی من عاشق ترین حوا را در کنار خویشتن دارم

 شاملو را نمی شناسم وقتی طنین صدایت در گوش هایم بیداد می کند

 تو ای زیباترین شعر خدا

 اشعارت را بر لبانم جاری کن

 باشد که ایمان آورده،از بندگان خاص درگاهت شوم.


 حامی تنها

 ...............


 شعر بهانه ای ایست

  برای تکرار دوست داشتن های تو.


 اما با زنده شدن رفتنت

 تمام هجاهای شعرم می لرزد

 و آوار می شود در دلم

 و به گورستان سکوت می پیوندد.


 دل نوشته ی باران

مشاعره:روح آرزوها


 جای چیزی شبیه روح در تنم خالیست

 شب از پس غبارهای دیرینه

 خواب هزار ساله ی آرزوها را می بیند

 هنگام فرو ریختن چه خوب مأمنی ست دیوار.


 شکوفه سلیمانی عزیزم

 ......


 روح آرزوها و رویاهایم

 از کالبد بی جان دلم خالیست

 تمام امید و آرزوهای بودنت را

 در بستر تنهایی و حسرت نبودنت

 به خوابی هزار ساله سپردم.


 دل نوشته ی باران

مشاعره: قطار آرزوها...

 

                                   می دانی آن زمان که رفتی 

                                  قطار آرزوهای من با تو رفت

                                    من ماندم بی هیچ آرزویی

                            و چقدر غمگین است آنکه آرزویی ندارد.


                                               آزاده. م

                                                 ......


                                       عزیزتر از جانم

                          من نیز با دور شدن قطار جدایی و فراغ

                                  اشک های نبودن تو را

                            بر ریل های فاصله ها به یادگار گذاشتم.


                                        تمام آرزوهایم را

                                             با نبودنت

                             در بستر غم و تنهایی به خواب سپردم.


                                      دل نوشته ی باران